گردشگرى در جهان معاصر
گردشگرى سازمان يافته امروز بخشى بسيار مهم در نظام اقتصادى كشورهاى دنيا محسوب مى شود طورى كه اقتصاد برخى از كشورها بيش از ۸۰ درصد وابسته به فعل و انفعالات صنعت توريسم است.
امروزه گردشگری به عنوان پدیده ای اجتماعی که به جهت اجتماعی اقتصادی اثرات بسیاری در جوامع مقصد به جای می گذارد، مورد مطالعه محققین از رشته های علمی مختلف قرار می گیرد.
آنچه که از مطالعات ومشاهدات محققین رشته های جامعه شناسی ،روان شناسی اجتماعی و مردم شناسی درزمینه گردشگری بر می آید، نقش محوری واساسی آن درعرصه اقتصادی و در زمینه های اوقات فراغت، تمدد اعصاب، تبادل فرهنگی ورفع سایر نیازهای انسانی است.
با توجه به شرایط پس ازانقلاب صنعتی وفرآیند مدرنیزاسیون، جوامع غربی نه تنها پیشتاز درعرصه گردشگری محسوب می شوند بلکه این امر در جوامع آنان به یک نیاز اجتماعی اجتناب ناپذیر مبدل گشته است. هر چند که کشورهای توسعه نیافته نیز بالاخص درسال های اخیرتلاش های بسیاری در این زمینه به عمل آورده اند و علی رغم آنکه بعضا موفقیت هایی داشته اند، با موانع ومشکلات متعددی مواجه گشته اند که بدون عنایت به فرایند جهانی شدن وخصایص مرتبط با نظام سرمایه داری ارائه راهبرد و رفع موانع امکان پذیر نیست. سرمایه به هرجا که وارد شود فرهنگ وسیاست منطبق با منافع خود را نیز ترویج می نماید و در این راستا از ابزارهای تبلیغاتی وسیعی چون ماهواره واینترنت بهره می برد تا در دنیایی که بر اساس نظریه فرانسیس فوکویاما به پایان تاریخ رسیده است آن را به پایان جغرافیا برساند تا بدون توجه به مرزهای جغرافیایی مبادلات صورت پذیرد. واز همین رهگذر می توان به پیشرفت صنعت توریسم در سال های اخیر و توجه بیش از پیش سرمایه داران وسیاستمداران به این عرصه پی برد و البته گردشگری به مانند سایر الزامات جامعه، از همان قانون مندی های نظام سرمایه داری پیروی می نماید.چرا که درک درست گردشگری و برداشتن موانع از پیش روی آن مستلزم برنامه ریزی های اقتصادی- اجتماعی می باشد.
